<p style="text-align:right;">با گذشت زمان مشخص شده است بکارگیری روشهای گذشته پاسخ گوی نیازهای امروز نیست. از علل اینکه برخی از روستاها خالی از سکنه میشوند همین است که آنان خود را با وضعیت جدید وفق نداده و اصطلاحاً به روز نشده اند، روستاها با ظرفیتهای موجود یعنی مزیتهای خود، باید شرایطی را پیاده سازی کنند که به رفع معضلات انها بی انجامد و نوآوری داشته باشند، قطعاً هیچ سکونتگاهی رو به اضمحلال نخواهد رفت وقتی که دارای نوآوری باشد. در مثال کلان آن و در حوزه انرژی میتوان گفت که نیاز به سوختهای فسیلی یک واقعیت است و وابستگی به آن انکارناپذیر، بنابراین راهکارهایی پدید آمده و می آیند که از آنجمله استفاده از خودروهای دارای سوخت پاک بجای سوخت فسیلی است. همواره بشر با تحولات روبرو بوده که سبب توسعه زندگی است. در ابتدای پیدایش تاریخ بشر از امکانات و لوازم بسیار محدود و در دسترس استفاده میشده، سپس آتش با چوب به وجود آمد و به مدت طولانی از آن استفاده میشد، بعداز آن نفت کشف شد و از میعانات آن در زمینه های مختلف بهره مند شده ایم، اما امروزه سرعت تحولات بسیار گسترده شده و توقف ناپذیر لذا اگر از این چرخه عقب افتادگی به وجود آید جبران آن سخت است. روستای نوآور از مهارتها، اقتصاد خلاق، خوشه های فناور تشکیل شده است. بسیاری از نوآوری ها در زمینه بهداشت، مسکن و حمل و نقل روستایی صورت میگیرد، ظرفیتهایی همچون خاک، کشاورزی، تفریح، حیات وحش، پرندگان آبزی، جنگلداری، استفاده از زمین، مدیریت پسماند و کمپوست زباله و بسیاری دیگر فرصتهای نوآوری روستایی را میطلبد.&nbsp;&nbsp;</p>


بین منابع طبیعی روستایی و نوآوری رابطه مهمی وجود دارد. استراتژیک فناوری های پایدار که بر منابع روستایی متکی هستند، مانند محصولات کشاورزی بر اساس انرژی، قدرت باد و موج این فناوری های جدید نه تنها منابع جدیدی را برای مناطق روستایی به ارمغان می آورد، بلکه رویکردی نوآورانه به توانهای نواحی روستایی است. در صنایع سنتی نیز امکانات بسیاری برای نواحی روستایی وجود دارد، ازجمله صنایع دستی که شناساندن آن به موجب تحرک اقتصادی در مناطق روستایی میگردد. صنعت گردشگری روستایی با عملکرد خود موجب تحولات گسترده در روستاها میشود و در این راستا مشاغل کوچک روستایی و مساکن بوم گردی قابل تعریف است. روستاها اهمیت شایانی در زیست‌بوم‌های اقتصاد محلّی دارند و پتانسیل‌های فراوانی نیز در مناطق روستایی برای خلق ارزش وجود دارد. تحقق این پتانسیل‌ها نیاز به رویکردهای نوآورانه و تفکر خلاقیت محور دارد. اما در دهه های‌ گذشته در اکثر مناطق روستایی ایران کارهای مناسبی انجام شده که وجود این در توسعه زیرساخت‌ها و ایجاد بسترهای عمرانی که موجبکوتاه شدن مسیر نوآوری ها قابل بیان است. همگی این امکانات موجب کارآفرینی و رشد جوامع روستایی است. علاوه بر مباحث زیرساختی، ظرفیتهای انسانی و دانش محلی روستاییان در این راستا بسیار مؤثر است. یکی از خطرات برنامه‌ریزی دید از بالا به پایین به جامعه روستایی است که با نادیده گرفتن نقش مؤثر روستاییان، خودباوری در آنها کاهش می‌یابد و این خود یکی از آفت‌های بزرگ برنامه‌های ملّی توسعه‌ی روستایی است. ایجاد حس کرامت انسانی و اعتماد به نفس در جامعه بومی از مؤلفه های آن است. نهادهای توسعه‌گر و مردم نهاد روستایی با چابکی و اتکا به توسعه‌ سرمایه‌های انسانی محلی، میتواند موجبات نوآوری را فراهم آورد(برگرفته شده از صدر قاضی). اکثر روستاها در جهان این زمینه را دارند که به یک روستای خلاق تبدیل شوند. روستای نوآور و خلاق، روستایی است که با محیط زیست پایدار همسو باشد و با پشتوانه کارهای محلی مدل زندگی، محیط زندگی تمیز و تجهیزات دلخواه، زمینه جذب گروه نوآور، در صنایع با تکنولوژی معمولی به خصوص در قسمت فرهنگ و هنر را فراهم و بستر بروز نوآوری و شانش موفقیت جامعه روستایی و جامعه هدف محصولات خلاقانه روستایی را مهیا سازد. روستای نوآور یک ماهیت پویا و زنده می باشد.
 نوآوری روستایی باید با اشتغال مولد در روستاها و ایجاد ثروت پایدار در این مناطق همراه باشد. رفع نیازهای روستا با اتخاذ استراتژی های نوآورانه می تواند راهکاری برای رسیدن روستاها به سطح مطلوب معیشتی باشد. نوآوری در واقع یک فرایند است که مسیر آن از احساس نیاز، تفکر، ایده، خلاقیت و تحقیق عبور میکند و به کارآفرینی و ایجاد ثروت می‌ انجامد. این عوامل باید در مسیر تحقق اهداف استراتژیک توسعه روستایی قرار بگیرند. برای این منظور ضروری است تا نیازهای روستا به طور دقیق مورد شناسایی قرار بگیرند و راهکارهای فناورانه برای رفع این نیازها به اجرا در بیاید. این امر در وهله اول مستلزم انگیزه قوه تصمیم گیر در کشور است تا روستا را به عنوان یک مرکز اقتصادی قوی در حوزه کشاورزی بپذیرد و سپس برای بهره گیری از ظرفیتهای روستا تنوع اقتصادی را در برنامه های توسعه روستا بگنجاند. در واقع وقتی صحبت از استراتژی نوآورانه میشود در ساده ترین حالت با استفاده از مجموعه ای از تصمیمات و عملیات به دنبال ایجاد یک مزیت رقابتی هستیم. حال این مزیت رقابتی در روستاها و برای محصولات و خدمات روستایی باید مد نظر قرار داشته باشد. بهره گیری از مدلهای نوآور در بخش کشاورزی که پایه اشتغال روستاییان است نیز با ساخت تجهیزاتی که بیشترین بهره وری را از مصارف منابع آب زراعی و کمترین هدر رفت را در تولیدات باغی، زراعی و سایر زیر مجموعه های کشاورزی داشته باشد به وجود می آید. 